چندین راهنمایی برای مربیان هندبال گرامی

راهنمای مربیان هندبال

1-   مربی هندبال یک برنامه مشخص برای شروع تمرین دارد.

2-  مهارت پس از سازماندهی کامل بازیکنان عرضه شد و آنها قادرند صحنه آموزش را ببینند

 و مطالب را بشنوند

3- در صحنه پشت سر مربی موارد ایجاد حواس پرتی برای ورزشکاران وجود ندارد.

) تابش نور آفتاب و . . (

4-    سرو صدای اطراف حذف شده و مزاحم شنیدن صحبت های مربی توسط بازیکنان نیست.

5-   مقدمه را پس از جلب توجه کامل بازیکنان آغاز می کند.

6-   با بازیکنانی که بی توجه هستند، با متانت برخورد می کند و عصبانی نمی شود.

7-   از رفتار آزار دهنده، تمسخر و بکارگیری الفاظ زشت خودداری می کند.

8-   از قواعد صحیح و زبان سلیس برای ارایه مطالب استفاده می کند.

9-    ارایه مطلب توسط وی در هر دو مورد شفاهی و غیر شفاهی همراه با شور و نشاط است.

10- شفاف و بلند صحبت می کند، بطوریکه همه صدای او را می شنوند.

11- سرعت کلام او طوری است که امکان شنیدن و درک کردن مطالب را به ورزشکاران می دهد.

12- از زبان ساده و مستقیم (انتزاعی نیست) و متناسب با سن ورزشکاران استفاده می کند.

13- در هنگام صحبت کردن با ورزشکاران می ایستد.

14- به همه بازیکنان بهنگام صحبت کردن به یک میزان نگاه می کند.

15- مهارتی را که قرار است نشان داده و درباره آن صحبت کند، با اسم مشخص می کند.

16- با بیان علت یادگیری مهارت در ورزشکاران ایجاد انگیزه می کند.

17- هدف مهارت یا بازی را اگر روشن نباشد، مشخص می کند.

18- سعی می کند با نام بردن از یک یا دو ورزشکار برجسته که مهارت را به شکلی که آموزش

 داده ام شود اجرا می کنند، در آنها ایجاد انگیزه نماید.

19- مقدمه و شرح مهارت، خلاصه ، ساده و مستقیم بوده و طولانی،مفصل و انتزاعی نیست.

20-  شرح مهارت مکمل نمایش حرکت است و نمای کلی انجام حرکت را ارایه می دهد.

21- مراحل نمایش مهارت را توضیح می دهد.

22- چند نکته کلیدی کاملا مرتبط با مهارت را برای ورزشکاران مشخص می کند.

23- برای شرح چگونگی اجرای مهارت از لغات بسیار مؤثر استفاده می کند.

24- در مورد نحوه ارتباط با موضوعات جدید با مطالب قبلی توضیح می دهد.

25- از تمرین کلامی در صورتیکه مناسبت داشته باشد، استفاده می کند.

نوشته شده توسط : اسدالله رزمگر